سردار جمعه خان اسماعیل زهی در سال 1245 در روستای شورو بدنیا آمد پدرش سردار جهیل خان اسماعیل زهی بود پس از مرگ پدر در جوانی سرداری قوم خود را بر عهده گرفت او بعد از رسیدن به سرداری زندگی سیاسی خود را آغاز کرد و به همراه برادرانش به نام های الهیار بلوچ خان و احمد خان به پایگاه های انگلیس در نوشکی هند ساندیک و یکه میچ حمله کرد و آنها را از بین برد .
هدف جمعه خان از حمله به پاسگاه های انگریز در هند این بود که انگلیس نتواند به بلوچستان وارد شود و همیشه می گفت اگر انگلیس تا نرماشیر بلوچستان را تصرف کند با آلمانی ها بر سر افغانستان به مبارزه می پردازد و این کشمکش بلوچستان را در زیر پاهای این دو قدرت استعماری لگد کوب خواهد کرد و در همین راستا وی به همراه برادرشجاعش بلوچ خان و سایر طوایف بلوچ به جنگ دشمن در خانه دشمن شتافتند و با همکاری دو قوم گمشادزهی و شهنوازی چنان عرصه را بر انگلیس تنگ کردند که بریتانیا برای حل این مشکل ژنرال ریجنالد دایر را به بلوچستان اعزام کرد و در یکی همین حملات که سردار جمعه خان بر دایر و پاسگاهش حمله برده بود برادر شجاعش یعنی الهیار و بلوچ خان به فیض شهادت نائل آمدند و خان با آنکه هشت تیر به وی اصابت کرد اجساد را رها نکرد توانست همه شهدا و مجروحان را به شورو حمل کند وی اگرچه برای بلوچستان توافق نامه ایی با دایر به امضا رساند ولی همچنان با دو ایل گمشادزهی و یارمحمدزهی در نبرد با انگلیس همکاری تنگاتنگی داشت .
سردار جمعه خان پس از صلح نامه هرگز علنا به مبارزه با دایر نپرداخت و لی بعد از خروج با متجاوزان ایرانی درگیر شد و به هند که در دست انگلیس بود پناهنده شد و در هند برادر سردار جمعه خان به نام جلال الدین چند تن از انگلیسی ها را به هلاکت رسانید به همین دلیل سردار جمعه خان را انگلیسیهای هند احضار نموده و به وی گفتند : شما دو راه دارید یا اسارت ما قبول کنید یا به ایران تحویلتان می دهیم که سردار جمعه خان بدون جواب داد حال که قرار است کشته شوم بهتراست جسدم را کفتارهای ایران تکه کنند تا کفتارهای دهلی .
در نتیجه حکومت هند سردار جمعه خان تحویل ایران داد و وی از مرزبانی زاهدان به تهران فرستاده شد محمد رضا شاه که سیاست نیرنگ با بلوچ را در پیش گرفته بود و می خواست با لبخند مردم را بفریبد وی را بخشید و بعد از آن طایفه اسماعیل زهی به شه بخش تغییر نام داد .
شجاعت تقوا دینداری از ویژگی های سردار جمعه خان اسماعیل زهی بود سرانجام پس از سالها جهاد و خدمت به مردم در سال 1335 در گذشت و در شورو به خاک سپرده شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر