وجود متجاوزان ریشه همه مشکلات است

از آنجائی که رژیم در جنگ علیه مردم بلوچ شکست خورده است در صدد است با القای نظرات نادرست چهره ای دیگر از مبارزه به نمایش بگذارد و مشکلات اقتصادی ، فرهنگی و سیاسی جامعه را نشات گرفته از مبارزه در بلوچستان معرفی نماید تا بدین صورت به اهداف شومش برسد.
بلندگوهای رژیم چنین به صدا در آمده اند : همین عملیاتها مانع رشد و ترقی بلوچستان می باشد!! و درگیریها مانع سرمایه گزاری غیر بومیان در بلوچستان می باشد!!
و جنگها مانع ورود نیروهای متخصص به بلوچستان می باشد !!
مبارزه موجب رکود اقتصادی بلوچستان می باشد !! و بازاریان و تاجران متحمل ضرر می شوند!
ماموران رژیم با طرح چنین سخنان پوچ و بی اساسی به زعم خود فکر می کنند می توانند بین مردم و مبارزین فاصله بیاندازند و به نفع خود بهره برداردی نمایند ،آنان چنین می اندیشند که مردم نادان و فاقد درک و شعور سیاسی می باشند و ترفندهای رژیم را نمی فهمند و چنین مسائل را وارونه جلوه دادن مردم را از مبارزین دور می نماید غافل از اینکه مردم بلوچستان دیگر آن مردم گذشته نیستند که با چنین دسیسه های جاهلانه و بی وقعتی حقائق را درنیابند.
امروز مردم بلوچ به شعور سیاسی دست یافته اند ومسائل را خیلی بهتر از آن که متجاوزان ارائه می دهند درک می نمایند و هرگز با دروغهای رژیم منحرف نمی شوند ولی وزارت اطلاعات به تلاشهایش در این زمینه ادامه میدهد و با ساخت دروغ در کارخانه دروغ سازی مزدوران خود در منطقه را آپدیت می کند تا بین مردم به اشاعه دروغ پردازند.
در برابر این دروغها بنده چند سوال مطرح می کنم که مشکلات در بلوچستان کجا سرچشمه می گیرد ؟

آیا مشکلات اقتصادی و فرهنگی بلوچستان بعد از قیام مبارزین پدید آمدند یا پیشینه تاریخی دارند؟ و حاکمان تهران هیچگاه نخواسته اند این خطه به رشد اقتصادی و فرهنگی و علمی نائل گردد؟
با نگاهی کوتاه به موقعیت اقتصادی بلوچستان در می یابیم که این سرزمین بنابر داشتن صدها کیلومتر مرز دریائی و صدها کیلومتر مرز خاکی و داشتن معادن بیشمار زیر زمینی دارای نیروی عظیم اقتصادی است که هرگز از بالقوه بودن به سوی بالفعل شدن حرکت نکرده است.
و از آغاز تاکنون سهم مردم بلوچ از این سرمایه ها فقط و فقط منحصر در قاچاق کالا بوده است که به هیچ وجه نمی تواند منبع اقتصادی به شمار بیاید بلکه شغل کاذبی است و این فعالیتها نه اراده مردم بلوچ بوده بلکه در پشت سر آن قدرت رژیم بوده است که مردم بلوچ را با شغلهائی مشغول ساخته که فقط با مسدود نمودن مرز هزاران نفر از گرسنگی می میرند! آیا واقعا سهم مردم بلوچ مالکان اصلی سرزمین از مرز آبی و خاکی فقط همین است ؟؟؟
اما سهم مردم بلوچ در سرمایه گذاریهای کلان و اقتصاد نافع و پایدار ناچیز است و همه شرکتهای اقتصادی به بیگانگانی که هیچ حقی در این سرزمین ندارند واگذار می گردد و این کار در راستای تثبیت پای متجاوزان در بلوچستان می باشد که هیچ سودی برای مردم ندارد و این نیروهای خارجی حتی در استخدام نیروی کار به جای استخدام جوانان بیکار بلوچ از نیروهای غیر بومی و خودی استفاده می نمایند. به طوری که آمار بیکاری در بلوچستان بیداد می نماید.

آیا باید غیر بومیان در این سرزمین سرمایه گزاری کنند و سرمایه داران بلوچ مجبور باشند برای حفظ ثروت خود درکشورهای عربی و پاکستان سرمایه گزاری کنند ؟
علت سرمایه گزاری سرمایه داران بلوچ در کشورهای عربی و خارجی چیست و چرا در بلوچستان خودشان سرمایه گزاری نمی کنند تا چند جوان بلوچ در کارخانه هایشان مشغول باشند شاید برخی از حقیقت مطلع نیستند و آنها را مقصر بدانند اما حقیقت این است که سرمایه داران بلوچ وقتی پا به این سرزمین نهند جایشان مراکز تجاری نیست بلکه دفاتر وزارت اطلاعات می باشد چرا؟ اولا رژیم توان دیدن رشد اقتصادی این مردم را ندارد و نمی خواهد کسی دارای سرمایه شود و چنانچه کسی موفق به جمع سرمایه شود جایش بلوچستان نیست! چرا؟
اینها همه نشانگر سیاستهای تبعیض آمیز رژیم ولایت فقیه است تا مردم بلوچ دارای منبع اقتصادی سالم نباشند و بدین صورت هر وقت دست از پا خطا کنند و خواهان حقوق خود شوند منابع لرزان اقتصادی آنان را مسدود نمایند و آنگاه هیچ کس را یارای حق طلبی نباشد.
اما در زمینه علمی و فرهنگی فقط کافیست دانشگاه بلوچستان به عنوان مثال ذکر گردد ؛ این دانشگاه با اینکه دومین دانشگاه بزرگ کشور می باشد تعداد دانشجویان بلوچ در این دانشگاه انگشت شمار هستند و این نشانه عمق تبعیض رژیم بر مردم بلوچ می باشد.
نوجوانان و جوانان بلوچ ابتدائا از فقر اقتصادی رنج برده و نمی توانند به دانشگاه راه یابند و کسانیکه با هزاران مشکل تحصیلات ابتدائی و ثانوی خود را به پایان می رسانند در برابر دانشگاه با دیو گزینش مواجه شده که هزاران سوال را باید در مورد دین و مذهب و ملیت و افکار و اندیشه های خود پاسخ دهند و به مشکل جوان بلوچی از این معرکه جان سالم بدر برده و به دانشگاه راه می یابد.
اما چرا با این تبعیض مواجه می شوند؟
چون بلوچ هستند و اگر علم و دانش را فراگیرند با حقوق خود آشنا می شوند و آنگاه برای ظالمان و متجاوزان مشکل ساز می شوند.
متجاوزان در سرزمین بلوچستان به هیچ عنوان خواهان رشد علمی جوانان بلوچ نیستند!!
اما صحنه سیاسی بلوچستان چنان تاریک است که گویا ملت بلوچ مهاجرانی هستند که از کشوری دیگر به این نقطه کوچ کرده اند و هیچ قدرتی در تعیین سرنوشت خود ندارند و این از یک دو سال نیست بلکه از سی سال پیش تاکنون مردم بلوچ مانند آوارگانی هستند که در سرزمینی دیگر به سر می برند
این سرزمین از آن مردم بلوچ است و مردم بلوچ باید در آن حکومت کنند و برای پیشرفت و رشد همه جانبه آن تلاش نمایند و هر تلاشی که از سوی بیگانگان می شود هدف شومی در آن نهفته است و آن چیزی جز تثبیت پایه های استعمار نمی باشد.
مردم بلوچ این حقیقت را دریافته اند و می دانند که نیازی به کمک متجاوزان ندارند و خود می توانند بر خود حکومت کنند و خود می توانند عنان سرزمین خود را در دست داشته باشند.
برخی تبلیغ می کنند که پس از تاسوکی سرمایه گذاران غیر بلوچ منطقه را ترک کردند که این امر مایه خوشحالیست و مردم بلوچ همین چیز را می خواهند که متجاوزان منطقه را ترک نمایند.
فقر و بیکاری و بی سوادی سوغات همین متجاوزان برای مردم بلوچ می باشد و به امید حق پای متجاوزان از این سرزمین برای همیشه قطع خواهد شد.
دلاور بلوچ