یادی از عالم شهید ،مبارز انقلابی حافظ صلاح الدین سیدی سربازی
تولد و تحصیل
حافظ صلاح الدین در خانواده ای انقلابی در منطقه سرباز بلوچستان به دنیا آمد ، پدر بزرگوارش قاری و حافظ قرآن و از مخالفان سرسخت نظام خمینی بود و در حقیقت حافظ صلاح الدین روحیه انقلابی و جهادی را از پدر بزرگوارش به ارث برده بود و تدین از ویژگیهای بارز این خانواده بود و به همین جهت حافظ صلاح الدین برای فراگیری علوم دینی پا به حوزه علمیه انزاء گذاشت و بعد از پشت سرگذاشتن دروس ابتدائی به ایرانشهر رفت و مدتی را در محضر مجاهد اسلام ،شیرمرد سرزمین بلوچستان ، مناظر بزرگ مولانا ابراهیم دامنی به فراگیری علوم دینی پرداخت و تلمذ نزد مولانا دامنی رحمه الله تاثیرات عمیقی بر روح و روان حافظ صلاح الدین گذاشت و قلبش را مملوء از عشق و محبت اصحاب پیامبر صلی الله علیه و سلم نمود.
حفظ قرآن کریم
از آنجائیکه حافظ صلاح الدین شوق وافر برای حفظ قرآن کریم داشت دروس حوزوی را متوقف کرده و به حفظ قرآن کریم روی آورد و به همین جهت راهی پاکستان شد و در شهر کراچی در مدرسه دارالعلوم رحمانیه ثبت نام نمود و در همین مدرسه حفظ کلام الهی را به پایان رساند و بعد از حفظ قرآن کریم برای ادامه دروس دینی به مدرسه عربیه دارالفیوض لیاری رفت و دروس ابتدائی و ثانونی و عالیه را در همین حوزه خواند و برای دوره حدیث و عالمیه به جامعه طیبه رفت و از محضر علمای بزرگ و مجاهدان نامداری همچون شهید مفتی نظام الدین شامزئی و مولانا فضل محمدی یوسف زهی کسب فیض نمود و مصاحبت با چنین اساتذه بزرگی در وی روحیه انقلابی و جهادی آفرید.
عشق و محبت به اصحاب پیامبر
شهید حافظ صلاح الدین بالحق یکی از عاشقان اصحاب پیامبر اسلام و جان باختگان در این راه بود و به همین جهت پس از فراغت به دفاع از اصحاب پیامبر پرداخت و به سازمان اهلسنت که در برابر اهانتها و بی حرمتیهای شیعیان تشکیل شده بود پیوست تا از یاران و جان نثاران پیامبر اسلام صلی الله علیه وسلم دفاع کند و مدتها به فعالیت در این زمینه پرداخت و در آگاهی دهی به مردم تلاشهای فراوانی کرد ، او چنان عاشق اصحاب پیامبر بود که حتی سلام دادن و دست دادن با دشمنان اصحاب پیامبر را ناجائز می دانست و هرگز به دشمنان اصحاب پیامبر صلی الله علیه وسلم دست نمی داد.
جهاد و مبارزه
حافظ صلاح الدین سیدی دارای روحیه انقلابی و جهادی بود و چهره اش نشانگر روحیه جهادیش بود و هر کس چهره اش را می دید به عظمت و بزرگی و روحیه بزرگ و انقلابی وی پی می برد چنانچه دوست شهیدش مولوی خلیل الرحمان می گفت روز اول در چهره حافظ صلاح الدین مجاهد بزرگی را دیدم و به یقین دانستم که او مجاهدی مخلص و مبارزی بزرگ است.
همین روحیه انقلابی و جهادی اش بود که وی را برای فعالیت نظامی علیه نظام پلید و جنایتکار ولایت فقیه واداشت و به همین خاطر وی برای آموزشهای نظامی به نقاط مختلفی سفر نمود و با گروههای مختلف مبارز در بلوچستان ارتباط برقرار نمود و در سال 1380 هجری شمسی به سرباز بازگشت و فعالیتهای تبلیغاتی اش را آغاز نمود و جوانان را به مبارزه و جهاد علیه ظلم و بی عدالتی نظام حاکم دعوت می داد و جوانان زیادی را آماده مبارزه نمود و در سال 1383 سازمان فاروق اعظم را تشکیل داد و چندین عملیات علیه پاسداران رژیم را به اجرا گذاشت.
سال 86 با اوج گرفتن مبارزات جنبش مقاومت جندالله و پیوستن تمامی گروههای مبارز در بلوچستان به جنبش ، حافظ صلاح الدین با رهبر جنبش مقاومت امیر عبدالمالک بلوچ حفظه الله دیدار نمود و اعلام همکاری نمود و این خود نشانگر اخلاص و تواضع و فروتنی این شخصیت انقلابی و مجاهد و عالم دین بود و رهبر جنبش هم آمادگی کامل جنبش برای همکاری در تمامی زمینه ها را اعلام نمود و در زمینه آموزش و همچین فراهم نمودن تسلیحات همکاریهائی صورت گرفت و بعد از این همکاریها بود که سازمان فاروق اعظم عملیات انفجار کنار جاده ای را در منطقه سرباز به اجرا گذاشت.
دستگیری
با اوج فعالیتهای حافظ صلاح الدین رژیم متوجه فعالیتهای وی در منطقه شد و مزدوران و مخبران محلی رژیم گزارشهای منطقه را به وزارت اطلاعات منتقل نمودند و حافظ صلاح الدین در تاریخ 27 / 3/ 87 در حالیکه به ملاقات دوست و یار همراهش مولوی خلیل الرحمان به ایرانشهر رفته بود در خانه مولوی خلیل الرحمان محاصره و دستگیر شد.
استقامت و ایستادگی در برابر شکنجه های غیر انسانی و وحشیانه
حافظ صلاح الدین در برابر شکنجه های وحشیانه و ضد بشری ماموران ولایت فقیه هرگز کوتاه نیامد و مردانه در برابر ماموران ایستاد و تا آخرین لحظه با شجاعت و غیرت به ماموران وزارت اطلاعات پاسخ می داد و هرگز از موضع جهادی و انقلابیش عقب نشینی ننمود بلکه او نمونه ستودنی از استقامت و پایمردی و ایستادگی بود.
این عاشق اصحاب پیامبر ،مجاهد مخلص ، انقلابی بزرگ با قلبی مستحکم و ایمانی راسخ به رویاروئی با دژخیمان فرومایه مشرک و جنایتکار پرداخت و استقامت و پایمردی اش خشم دشمنان فرومایه اش را می افزود که توان خاموش کردن وی را نداشتند و از غصه می مردند.
شهید حافظ با تحمل کینه و بغض و شکنجه و وحشی گری و اهانت و تحقیر متجاوزان کافر ، مایه ماندگاری مبارزه و مقاومت شد و وی را تبدیل به چهره ای ماندگار و الگوئی زیبا نمود که باید علمای بلوچستان از وی تقلید نموده و در برابر متجاوزان کافر بپاخیزند.
صبر و استقامت حافظ صلاح الدین و دیگر اسیران گواه شکوه و صلابت انقلاب نوپای بلوچستان است که برای دفاع از سرزمین و دین و مظلومان آغاز شده است.
زندان و شکنجه و غم ودرد نتوانست روحیه انقلابی و جهادی حافظ صلاح الدین را از بین ببرد بلکه ایمانش را به هدف و آرمانش افزود و پايمردي حافظ صلاح الدین در اسارت، بار ديگر نشانه پيروزي ايمان بر فکر و خون و اسارت بر شمشير و قدرت بود.
چنانچه حافظ صلاح الدین در آخرین دیدار با خانواده اش که یک روز قبل از اعدام داشته است آنان را به مبارزه و جهاد دعوت داده است و گفته است که هرگز نگران وی نشوند و او آماده مرگ و شهادت در راه حق است و برای شهادت در این راه افتخار می کند.
او به خانواده اش توصیه می کند که پس از شهادتش هرگز ناراحت نشوند و توصیه کرده است که بعد از شهادتش به کسانی که برای تسلیت می آیند شیرینی بدهند و طبق وصیتش بازماندگانش شیرینی تقسیم کردند.
او به خانواده اش توصیه می کند که فرزندانش را تربیت کنند و آنان را به میدان جهاد و مبارزه اعزام کنند و می گفت فرزندانش باید همین راه را ادامه دهند و این نشانگر اوج ایمان و غیرت و شجاعت رادمرد انقلابی و مجاهد بزرگ و عالم مجاهد شهید حافظ صلاح الدین می باشد.
شهادت با اعدام
سحرگاه روز سه شنبه 13 /12/ 87 پس از 9 ماه زجر و شکنجه حافظ صلاح الدین همراه با یار با وفایش مولوی خلیل الرحمان در شهر زاهدان توسط متجاوزان پست فطرت و جنایتکار و اشغالگران پلید و خونخوار اعدام شد و جانش را فدای خالقش نمود و به دیدار حق شتافت.
یادش به خیر و راهش پر رهرو باد
دلاور بلوچ
http://delaavar33.blogspot.com/
تولد و تحصیل
حافظ صلاح الدین در خانواده ای انقلابی در منطقه سرباز بلوچستان به دنیا آمد ، پدر بزرگوارش قاری و حافظ قرآن و از مخالفان سرسخت نظام خمینی بود و در حقیقت حافظ صلاح الدین روحیه انقلابی و جهادی را از پدر بزرگوارش به ارث برده بود و تدین از ویژگیهای بارز این خانواده بود و به همین جهت حافظ صلاح الدین برای فراگیری علوم دینی پا به حوزه علمیه انزاء گذاشت و بعد از پشت سرگذاشتن دروس ابتدائی به ایرانشهر رفت و مدتی را در محضر مجاهد اسلام ،شیرمرد سرزمین بلوچستان ، مناظر بزرگ مولانا ابراهیم دامنی به فراگیری علوم دینی پرداخت و تلمذ نزد مولانا دامنی رحمه الله تاثیرات عمیقی بر روح و روان حافظ صلاح الدین گذاشت و قلبش را مملوء از عشق و محبت اصحاب پیامبر صلی الله علیه و سلم نمود.
حفظ قرآن کریم
از آنجائیکه حافظ صلاح الدین شوق وافر برای حفظ قرآن کریم داشت دروس حوزوی را متوقف کرده و به حفظ قرآن کریم روی آورد و به همین جهت راهی پاکستان شد و در شهر کراچی در مدرسه دارالعلوم رحمانیه ثبت نام نمود و در همین مدرسه حفظ کلام الهی را به پایان رساند و بعد از حفظ قرآن کریم برای ادامه دروس دینی به مدرسه عربیه دارالفیوض لیاری رفت و دروس ابتدائی و ثانونی و عالیه را در همین حوزه خواند و برای دوره حدیث و عالمیه به جامعه طیبه رفت و از محضر علمای بزرگ و مجاهدان نامداری همچون شهید مفتی نظام الدین شامزئی و مولانا فضل محمدی یوسف زهی کسب فیض نمود و مصاحبت با چنین اساتذه بزرگی در وی روحیه انقلابی و جهادی آفرید.
عشق و محبت به اصحاب پیامبر
شهید حافظ صلاح الدین بالحق یکی از عاشقان اصحاب پیامبر اسلام و جان باختگان در این راه بود و به همین جهت پس از فراغت به دفاع از اصحاب پیامبر پرداخت و به سازمان اهلسنت که در برابر اهانتها و بی حرمتیهای شیعیان تشکیل شده بود پیوست تا از یاران و جان نثاران پیامبر اسلام صلی الله علیه وسلم دفاع کند و مدتها به فعالیت در این زمینه پرداخت و در آگاهی دهی به مردم تلاشهای فراوانی کرد ، او چنان عاشق اصحاب پیامبر بود که حتی سلام دادن و دست دادن با دشمنان اصحاب پیامبر را ناجائز می دانست و هرگز به دشمنان اصحاب پیامبر صلی الله علیه وسلم دست نمی داد.
جهاد و مبارزه
حافظ صلاح الدین سیدی دارای روحیه انقلابی و جهادی بود و چهره اش نشانگر روحیه جهادیش بود و هر کس چهره اش را می دید به عظمت و بزرگی و روحیه بزرگ و انقلابی وی پی می برد چنانچه دوست شهیدش مولوی خلیل الرحمان می گفت روز اول در چهره حافظ صلاح الدین مجاهد بزرگی را دیدم و به یقین دانستم که او مجاهدی مخلص و مبارزی بزرگ است.
همین روحیه انقلابی و جهادی اش بود که وی را برای فعالیت نظامی علیه نظام پلید و جنایتکار ولایت فقیه واداشت و به همین خاطر وی برای آموزشهای نظامی به نقاط مختلفی سفر نمود و با گروههای مختلف مبارز در بلوچستان ارتباط برقرار نمود و در سال 1380 هجری شمسی به سرباز بازگشت و فعالیتهای تبلیغاتی اش را آغاز نمود و جوانان را به مبارزه و جهاد علیه ظلم و بی عدالتی نظام حاکم دعوت می داد و جوانان زیادی را آماده مبارزه نمود و در سال 1383 سازمان فاروق اعظم را تشکیل داد و چندین عملیات علیه پاسداران رژیم را به اجرا گذاشت.
سال 86 با اوج گرفتن مبارزات جنبش مقاومت جندالله و پیوستن تمامی گروههای مبارز در بلوچستان به جنبش ، حافظ صلاح الدین با رهبر جنبش مقاومت امیر عبدالمالک بلوچ حفظه الله دیدار نمود و اعلام همکاری نمود و این خود نشانگر اخلاص و تواضع و فروتنی این شخصیت انقلابی و مجاهد و عالم دین بود و رهبر جنبش هم آمادگی کامل جنبش برای همکاری در تمامی زمینه ها را اعلام نمود و در زمینه آموزش و همچین فراهم نمودن تسلیحات همکاریهائی صورت گرفت و بعد از این همکاریها بود که سازمان فاروق اعظم عملیات انفجار کنار جاده ای را در منطقه سرباز به اجرا گذاشت.
دستگیری
با اوج فعالیتهای حافظ صلاح الدین رژیم متوجه فعالیتهای وی در منطقه شد و مزدوران و مخبران محلی رژیم گزارشهای منطقه را به وزارت اطلاعات منتقل نمودند و حافظ صلاح الدین در تاریخ 27 / 3/ 87 در حالیکه به ملاقات دوست و یار همراهش مولوی خلیل الرحمان به ایرانشهر رفته بود در خانه مولوی خلیل الرحمان محاصره و دستگیر شد.
استقامت و ایستادگی در برابر شکنجه های غیر انسانی و وحشیانه
حافظ صلاح الدین در برابر شکنجه های وحشیانه و ضد بشری ماموران ولایت فقیه هرگز کوتاه نیامد و مردانه در برابر ماموران ایستاد و تا آخرین لحظه با شجاعت و غیرت به ماموران وزارت اطلاعات پاسخ می داد و هرگز از موضع جهادی و انقلابیش عقب نشینی ننمود بلکه او نمونه ستودنی از استقامت و پایمردی و ایستادگی بود.
این عاشق اصحاب پیامبر ،مجاهد مخلص ، انقلابی بزرگ با قلبی مستحکم و ایمانی راسخ به رویاروئی با دژخیمان فرومایه مشرک و جنایتکار پرداخت و استقامت و پایمردی اش خشم دشمنان فرومایه اش را می افزود که توان خاموش کردن وی را نداشتند و از غصه می مردند.
شهید حافظ با تحمل کینه و بغض و شکنجه و وحشی گری و اهانت و تحقیر متجاوزان کافر ، مایه ماندگاری مبارزه و مقاومت شد و وی را تبدیل به چهره ای ماندگار و الگوئی زیبا نمود که باید علمای بلوچستان از وی تقلید نموده و در برابر متجاوزان کافر بپاخیزند.
صبر و استقامت حافظ صلاح الدین و دیگر اسیران گواه شکوه و صلابت انقلاب نوپای بلوچستان است که برای دفاع از سرزمین و دین و مظلومان آغاز شده است.
زندان و شکنجه و غم ودرد نتوانست روحیه انقلابی و جهادی حافظ صلاح الدین را از بین ببرد بلکه ایمانش را به هدف و آرمانش افزود و پايمردي حافظ صلاح الدین در اسارت، بار ديگر نشانه پيروزي ايمان بر فکر و خون و اسارت بر شمشير و قدرت بود.
چنانچه حافظ صلاح الدین در آخرین دیدار با خانواده اش که یک روز قبل از اعدام داشته است آنان را به مبارزه و جهاد دعوت داده است و گفته است که هرگز نگران وی نشوند و او آماده مرگ و شهادت در راه حق است و برای شهادت در این راه افتخار می کند.
او به خانواده اش توصیه می کند که پس از شهادتش هرگز ناراحت نشوند و توصیه کرده است که بعد از شهادتش به کسانی که برای تسلیت می آیند شیرینی بدهند و طبق وصیتش بازماندگانش شیرینی تقسیم کردند.
او به خانواده اش توصیه می کند که فرزندانش را تربیت کنند و آنان را به میدان جهاد و مبارزه اعزام کنند و می گفت فرزندانش باید همین راه را ادامه دهند و این نشانگر اوج ایمان و غیرت و شجاعت رادمرد انقلابی و مجاهد بزرگ و عالم مجاهد شهید حافظ صلاح الدین می باشد.
شهادت با اعدام
سحرگاه روز سه شنبه 13 /12/ 87 پس از 9 ماه زجر و شکنجه حافظ صلاح الدین همراه با یار با وفایش مولوی خلیل الرحمان در شهر زاهدان توسط متجاوزان پست فطرت و جنایتکار و اشغالگران پلید و خونخوار اعدام شد و جانش را فدای خالقش نمود و به دیدار حق شتافت.
یادش به خیر و راهش پر رهرو باد
دلاور بلوچ
http://delaavar33.blogspot.com/
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر